Reisbegeleider bij Djoser: Over toeval gesproken

Reisbegeleider bij Djoser: Over toeval gesproken

Onze reisbegeleiders beleven onderweg vaak mooie avonturen. Ton maakte in India iets heel bijzonders mee.

Op bijna elke reis vraagt wel iemand uit de groep naar mijn meest bijzondere reiservaring. Nu heb ik al vele bijzondere, leuke en minder leuke ervaringen achter de rug tijdens al die reizen, maar ééntje springt er uit en die vertel ik dan ook steeds weer met veel plezier.

Ik ging met een groep naar India. Na een dag Delhi vertrokken we al vroeg met de trein naar Jaipur. Omdat we vanwege het vroege tijdstip niet in het hotel konden ontbijten, had ik voor iedereen een ontbijtbox besteld. We zaten in een overvolle coupé bij elkaar, Indiërs en Nederlanders. Na een poosje kregen we trek en openden nieuwsgierig onze ontbijtbox. Natuurlijk ontbrak het gekookte eitje niet. Rob, een man uit de groep, vroeg me of ik zijn eitje lustte, maar ik sloeg beleefd af. Ook de anderen hadden genoeg aan één. Hij vroeg me of het gek zou zijn om het aan een Indiër in de coupé te geven. “Alles beter dan weggooien!”, was mijn antwoord. Hij tikte de dichtstbijzijnde Indiër, die met de rug naar hem toe zat, op zijn schouder. De man draaide zich om en Rob hield hem het ei voor, zonder iets te vragen, maar gebarend naar het ei om het van hem aan te nemen. De Indiër deed dit en draaide zich weer om. Rob was blij dat zijn ei een goede bestemming had gevonden. Een minuut later echter werd hij op zijn schouder getikt door dezelfde man, die hem het ei teruggaf, maar ditmaal gepeld!! Je snapt wat voor (‘koloniaal’) gevoel dit bij ons achterliet. Opgelaten gebaarde Rob dat het ei voor hem was en dat hij het op mocht eten, hetgeen hij toen ook deed.

Vier jaar later ben ik met een groep in Lhasa, en na een bezoek aan de beroemde Jokhang tempel spreken we af om samen te lunchen in het nabije Mandala restaurant. Iedereen druppelt daar rond het afgesproken tijdstip binnen en bekijkt de gerechten op de kaart. Bijna de hele groep bestelt mixed fried rice/noodles. Uiteraard ontbreekt hierbij het gebakken ei niet, waarop iemand een opmerking maakt over de vele eieren die we al hadden genuttigd tijdens deze reis. Dit herinnert mij weer aan bovenstaand verhaal. “Over eieren gesproken, ik heb nog een leuk verhaal voor jullie!” Alom verbazing en gelach toen ik was uitverteld, uiteraard. Op datzelfde moment word ik op de schouder getikt en draai me om, waarop ik kippenvel krijg over mijn hele lijf. Ik kijk dezelfde Rob in de ogen, die me een hand geeft en vraagt: “Dag Ton, jij ook hier, hoe gaat het met je? Over toeval gesproken.

Bekijk de rondreizen door India.